Tykocin - Kafka

Nic, nic, nic

bo to tylko włochaty patyczek

marznącej zielonej trawki 

przemyka między niechlujnie ułożonym polbrukiem

to prawie wszystko.

mama jest pod spodem, coraz częściej tu zaglądam

taki poker, sprawdzam czy nic się nie zmieniło

włochaty drucik na wpół rdzawej trawki

ciągle w tym samym miejscu

będę tu znów za tydzień

upewnię się, czy żyję