Wołodyjowskiego

Komin pełen śmiechu

Zapuchnięta od tarła zgrabna blondynka

skróciła drogę przez trawnik

zaobserwowałem pionowy wężyk

jak Scyta wbiłem wzrok w szczelinę pomiędzy blokami

za późno było na odwrót

na nic zdał się hotelowy porządek mojej twarzy

szeptały wewnętrzne instynkty

pod powieką detonowała nocna zmaza

po kilku zwrotach omijających śluzowate szczegóły

jedno z nas /nie pamiętam które/

odwołało się do "hierarchii biologicznych" ,

to wystarczyło aby moje alter - ego

uleciało na dach - dopiero tam

skryte za kominem Bajaderą

uraczyło nas śmiechem