Szpitalna

Rozmowa

Trwała już bardzo długo

zegarek który nakręcił

na moich oczach stanął. 

kolega zarechotał:
jak mówią łabędzie:

co będzie to będzie 

szyliśmy bezustannie

wiskozę gadu gadu gadu

słowa padały obok siebie

nieprzerwanie pif paf pif paf

piw przybywało rósł 

nasz relatywny konfesjonał

ćmiliśmy klubowe

on z oddłubanym filtrem
na skale porównawcze

nanosiliśmy najfantastyczniejsze

liczby, które okazywały się

jak cholera: trafne!

słowa pędziły z szybkością światła

przy zetknięciu z alkoholem

reagowały gwałtownie

cezury następowały po sobie

gęsto jak mijane w tłumie

te same twarze

zatykaliśmy je zawczasu

dym puszczając lobem

albowiem to co 

mieliśmy do powiedzenia

ćwiczyliśmy wielokrotnie