Starobojarska

Sen

cierpliwa jak pająk knowań co zamki z pajęczyn toczy

przyszła do mnie nuda każe śnić i makiem sypie w oczy

bryła powietrza wypełnia przestrzeń szczeliny źrenic ciężko dyszą

sennym skute marzeniem śpią muszki - lotniczki sufitu

Piotr z zachwytem spisywał hymny nosowe dla Klary składał

igłą światła wypełzła myśl - nieprzyzwoicie naga

Klara jeszcze spała krzyżując nóżki jak błotne bociany

nad czapą piany korzennego piwa obmyślał Piotr pajęcze plany

cierpliwa jak pająk knowań co zamki z pajęczyn toczy

przyszła do mnie nuda każe śnić i makiem sypie w oczy