Modlińska

Samobójstwo Juliusza na I roku studiów

witryna sklepu z obuwiem wypięła się dwuznacznie

chwilę dygotała by powrócić do poprzedniej pozycji

na blaszanej pokrywie kubła na śmieci spacerowała mucha

nagle wzbiła się pionowo lobem ominęła zadymioną przestrzeń

/paliłem papierosa/ siadła na parapecie i znieruchomiała

buty były szare czarne i brązowe od tych tanich i prostych

do powykręcanych i zmysłowo różowych

stały rzędem i kokieteryjnie mi się przyglądały

zza szklanej błony w przeźroczystym lustrze

mignęła mi twarz dziewczyny na której kiedyś mi zależało

teraz była stara i brzydka w skupieniu układała buty

raz tylko pogardliwie spojrzała i szybko dokończyła pracę

na niebie przetaczały się martwe pierzaste chmury

jedna o matowym połysku przypominała budynek

mieszkalny gdyby tylko wyciąć w niej okna

nad miastem zawisł gigantyczny kilim z kruchej słonecznej

waty, wraz z nim nadciągała cisza, w jej wnętrzu narastał szept

ludzi rozprawiających o Juliuszu który czepiony

długimi rzemykami z trekingowych butów dyndał w słońcu