Lipowa

Jesień

leniwa jak przebudzenie i jak rdzawa księżna

W każdym słowie słowna kroczy jesień w lesie

Topi słowa w rudym winie stąpając cicho popajęczo

Gęsiego nadbiegłe kolory radośnie igrają tęczą

Gromada ospałych bąków błąka się po łąkach suchych

Dwa zatrwożone zające przemknęły polaną jak duchy

Kroczy jesień w lesie stąpając cicho, popajęczo

Dwa przestraszone zające chowają się za tęczą