Kilińskiego

Dwie rodziny

Szczury są naprawdę straszne

wiewiórka urocza ale pająki

obrzydliwe para łabędzi jak

w poemacie o miłości tuż

obok podejrzliwy myszołów

obżera się padliną... tfuuu

bociek dumnie promenuje

w pobliżu dziób stawia na sztorc

wymachuje jak flagą to nasze, 

kochane, narodowe ptaszysko, 

w trawie uwija się żmija skrycie

trudno dostrzec czyhającego

na bezbronne żabki łowcę

wszystko wokół kombinuje

wszystko się wije w zjadaniu

mordowaniu i pożeraniu 

wiecznie nienasyceni myśliwi

i bezbronne umiłowane

ciałka vis obrzydliwe szczury

widać tę nierówność gołym

okiem brak pojednania, brak

równych szans, zagubiony

porządek, harmonijne cwaniactwo

koegzystencja na pokaz, bez

porozumienia i szacunku,

tylko ludzie nawzajem się

nie zjadają i tylko oni

potrafią stanąć po stronie

słabszych walczyć o racje

sprawiedliwość dla każdego

bez względu na kolor skóry

i przynależność narodową

i czynią to od wieków

za nielicznymi uzasadnionymi

wyjątkami chodzi rzecz jasna

o roznoszących choroby

uchodźców, czarnych brudasów

Żydów, zwolenników LGBT

licznych szpiegów i całą tę

lewacką gangernę. 

mieszkają w każdym zakamarku

naszej planety umieją dostosować się

do trudnych warunków aby przetrwać

zjedzą cokolwiek i kogokolwiek

najgorsi są ci nierozpoznani

ukrywający się za zwyczajnością

często są równie inteligentni

jak szczury należy zachować

najwyższy poziom czujności

na padole naszej wspaniałej ojczyzny

obowiązuje przykładne braterstwo

rodziny człowieczej i szczurzej