Dojlidy

Strzelanina w Christchurch

Nie wiem co robić… co mogę zrobić

zabrać głos, ale gdzie, kto usłyszy?

Przypominałem sobie obozy harcerskie

zielona noc i emaliowane kubki

znienawidzonego mleka

Nic więcej nie mogłem zrobić?

9 minut po otrzymaniu emaila przez

Jacindę Ardern rozpocząła się gorączka złota

tabuny scenarzystów uformowały rynsztok

wypełniony ściekiem projektów fabuł,

paradokumentów, tokszołów. 

Łupano w mydlanej skale przyszłe skrypty, 

scenopisy, treatmenty. Autorowi siedmio 

sekundowej video relacji

oferowano pół miliona dolarów.

Czytam na FB

„Dobrze skurwysynom, pomyślą zanim przyjadą”,

ale takich wypowiedzi nie jest wiele, szybko są kasowane

oszalali z nienawiści lokalni patrioci 

podskakujący pogo podczas 

Mazurka Dąbrowskiego

stosunkowo łatwo

dają się wystrzelać

A już się zdawało, że się dogadaliśmy

i znów wszystko spieprzyliśmy

„przykro to mówić, ale mają za swoje”

„doigrali się”

„jestem chrześcijaninem z dziada pradziada,

ale islam to zagrożenie dla cywilizacji,

może większe niż judaizm”

"Identyfikuję się z tym co powiedział Jarek

nie pozwolimy w Polsce na szariat

wiem, że to zgred ale w wielu sprawach ma rację”

"z chinolami nam nie po drodze"

„tak to się musiało skończyć”

głosów pełnych troski o własne dzieci

i chrześcijański kraj rodzinny jest więcej

wypełnieni miłością wyborcy współczesnego świata

to oni wygrają kolejne wybory

w lesie pod Małkinią

na wielkim pniu wytną kozikiem napis

„Brenton Tarrant – polski bohater”

wokół będą tańczyli jak w odbijanym Wiedniu

trzymając w rękach płonącą pałubę