Ciołkowskiego

Wyszedłem z apteki

powietrze było wytapetowanym przeczuciem

nie spotkałem nikogo z moich bliskich znajomych

żadnych analogii nie nasunęła mi narożna restauracja

nad kawą zbożową zastygł nieznajomy mi szatniarz

przelicza dorobek tych parę upuszczonych monet

regularność występowania koszów na śmieci

była mi obojętna jak ceny letnich krawatów

nie przypominam sobie ceny ani jednego

wszelki mój najdrobniejszy ruch mijał się z celem

rozsypane kałuże z odbitymi w nich autami

i chrapami szyldów nie miały nic do przekazania

mijam skupione twarze uwagę przykuwają te szare

te bajecznie kolorowe - jeszcze bardziej,

niż zazwyczaj - nie przemawiają do mnie