Branickiego

Nielegalny człowiek

jestem nielegalnym człowiekiem,

kimś kto budzi wątpliwości

powinien być przesłuchiwany

regularnie co kilka miesięcy

na każdym kroku podejrzliwe spojrzenia

w sąsiedztwie trwa unikanie wzroku

opanowałem przechodzenie na drugą

stronę ulicy reaguję samodzielnie

jak robot trafnie zmieniam pas ruchu

ktoś przywołuje groźnie dziecko

warczy aby się do mnie nie zbliżało.

ciary po plecach, nie jestem w stanie

wyjść niezauważony w oknach 

kontury nieprzyjaznych twarzy

na ochlapanej szybie wilgotne 

 z nienawiści oczy odprowadzają 

mnie nieobecnym wzrokiem

ktoś anonimowy szarpnął firankę

szczęknęły żaluzje, psy wściekle

zatańczyły na ścianie ogrodzenia

udekorowanej chińskimi kamerami

jestem nielegaln nie mam whatsapa 

ani zaufanego profilu, jestem 

nieistniejącym cieniem za firanką

pozbawionym prawa aby istnieć.