Ludzie
Studiowała w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w 1938 r. uczestniczyła w wystawach
Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych w Warszawie. Znana z reprodukcji niewielka grafika (12,5 x
Była też scenografem w eksperymentalnym Teatrze Młodych w Warszawie, zaś w stołecznym Teatrze Młodego Widza „Muza” – kierownikiem artystycznym i reżyserem oraz projektantem pawilonów wystawowych. W latach 1936 – 1938 wzięła udział w wystawach w Warszawie (1937), Sofii (1936), Helsingfors w Finlandii (1936) oraz w Nowym Jorku (1938).
Interesowała ją także działalność społeczna. Jak informowała notatka w sowieckim dzienniku wydawanym w Białymstoku, Natalia Landau w 1939 r. przebywała w Równem, tam zastałają wojna. W styczniu 1940 r. przybyła do Białegostoku i podjęła aktywną pracę w nowo utworzonym związku malarzy. W tymże roku została kandydatką do białostockiej miejskiej rady delegatów. Doceniając jej społeczne zaangażowanie władze okupacyjne wydelegowały młodą artystkę do Moskwy, gdzie wzięła udział w naradzie grafików. Na przełomie 1940 i 1941 r. wraz z dwudziestką innych malarzy białostockich wzięła udział w objazdowej wystawie poświęconej Leninowi i Stalinowi, pokazywanej w Mińsku, Kijowie, Charkowie i w Moskwie. Na wystawie moskiewskiej przedstawiła cztery akwarele i rysunki: Wołyńskie miasteczko, Chłopka, Miasteczko, Stary dom oraz akwafortę i czteryksylografie (Mongolska dziewczynka, Siedzący chłopiec, Stara architektura Pomorza, Starastodoła i Stary dom.„Nasz Przegląd Ilustrowany”, R. XV, nr 5 (1937), s. 5.
Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych sprzedawało czytelnikom grafiki po 10 złotych; „Nasz Przegląd Ilustrowany”, R. XVI nr 1 (2 .01. 1938), s. 6.
„Nasz Przegląd Ilustrowany” R. XVI nr 2 (2. 01. 1938), s. 6.