posłuchaj

Strona wykorzystuje COOKIES w celach statystycznych, bezpieczeństwa oraz prawidłowego działania serwisu.
Jeśli nie wyrażasz na to zgody, wyłącz obsługę cookies w ustawieniach Twojej przeglądarki.

Zgadzam się Więcej informacji

Miejsca

Wysocki Jewish Craft School Szkoła Rzemieślnicza
im. M. Wysockiego?
WiT
dyr. Luński


M. Wysocki w gronie przyjaciół WiT




Pod tym adresem Krawiec M. Chodorski Chodorowski?


W oddali szkoła Wysockiego



W budynku przy Lipowej 41, w okresie międzywojennym mieściły się: gimnazjum żydowskie, Żydowska Szkoła Rzemieślnicza oraz dwa przedszkola: polskie i żydowskie. Podczas II wojny światowej budynek został spalony, a w latach 50. XX w. postawiono nowy. Mieściło się tutaj Technikum Drogowe a później uniwersytecki Wydział Fizyki. Obecnie obiekt zburzony. (jk)

Prożektor 1926


WiT




WiT

WiT

WiT


1929 r.Spis Abonentów Białostockiej Sieci Telefonów
WiT
Informator na Województwo Białostockie na 1932 rok. (JK)

WiT

WiT 1921.09.23

WiT

WiT
na zdjęciu) M. Luński

WiT



idishe
hantverker shule
Lipove 41, tel. 4-34
Opteylungen:
1) Mekhanishe
a) shmideray, b) shloseray, g) tokeray
2) Elektro-mekhanishe
3) Mebl-staleray
4) tekstil
a) veberay b) shpineray
In ale opteylungen vern ongenumen
bashtelungen
Bialystoker-

Prywatna Szkoła Rzemieślnicza im. W. Wysockiego w Białymstoku powstała w 1906 roku. Budynek szkoły wzniesiono w funduszy prywatnych. Większość środków finansowych na budowę placówki przekazał żydowski filantrop Kalmen Wolf Wysocki. Imieniem darczyńcy nazwano szkołę.
Na początku językiem wykładowym był rosyjski. Naukę zawodu łączono z programem szkół Talmud-Tora. Szkoła posiadała trzy profile: ślusarski, stolarski i tkacki. Do wybuchu pierwszej wojny światowej szkołę skończyło osiem roczników. W czasie konfliktu szkoła pozostawała zamknięta, a jej wyposażenie uległo zniszczeniu.
Po wojnie placówka wznowiła swoja działalność dopiero w 1921 roku. Koncesję nadano jeszcze później – w 1924 roku. Szkoła przeżywała jednak trudności finansowe, a w 1926 r. przeszła na własność gminy. Pomimo to, finansowano ją z różnych źródeł. Np. w roku szkolnym 1936/1937 40% wydatków pokryła dotacja od towarzystwa ICA, 10% – środki przekazane przez gminę żydowską, 5% – środki z Zarządu Miejskiego w Białymstoku. Budżet uzupełniły dochody z produkcji w warsztatach szkolnych (25%) oraz czesne, opłacane przez uczniów (15%).
W okresie międzywojennym nauczanie w szkole odbywało się w języku żydowskim. Dyrektorem był najpierw Józef Śmigielski, a od 1926 r. – inż. Maks Łinski (Łuński). Zakład miał charakter niższej szkoły zawodowej. Przyjmowano uczniów, którzy ukończyli co najmniej czteroletnią szkołę podstawową oraz nie mieli 18 lat. Nauka zajmowała 3 lata. Istniały cztery działy: tekstylny, ślusarski, stolarski oraz budowlany. W dziale tekstylnym szkoła organizowała, jako jedyna żydowska placówka w Polsce, cztero- lub ośmiomiesięczne kursy zawodowe dla dorosłych o specjalizacji włókienniczej. Przy szkole istniała orkiestra dęta, licząca 28 członków. W roku szkolnym 1936/1937 w szkole uczyło się 325 osób (35% spoza Białegostoku).
Bibliografia:
Henryk Majecki Oświata żydowska na Białostocczyźnie w okresie międzywojennym, „Białostocczyzna” 1998, nr 1, ss. 52–53.
2023-12-01 05:50:34 history