Korycin Koordynatorem miejscowości jest: Barbara Szypulska
Tam, gdzie mieszkali wyznawcy judaizmu, istniały i
ich cmentarze. Korycin nie był wyjątkiem. W aktach urzędu Kamery Wojny i Domen w Białymstoku jest
dokument z 1801 roku zatytułowany „Erweiterung des Begräbnis-Platzes der Juden zu Korycin”, czyli
rozbudowa miejsca pochówku Żydów. Do pisma dołączono plan działki położonej przy drodze pomiędzy
wsią Krukowszczyzną a Korycinem, z którego wynika, że w tym miejscu od dawna grzebano zmarłych.
Najprawdopodobniej decyzja o powiększeniu kirkutu zapadła ze względu na brak miejsca na nowe mogiły.
Pierwotny cmentarz był bardzo mały - miał powierzchnię ok. 15 arów. Wytyczone nowe granice zwiększyły
jego areał do ok. 1 hektara.
Cmentarz, na wzór katolickiego,
otaczał parkan z ciosanych kamieni. Żałobnicy wchodzili przez bramę usytuowaną w północnej części
muru, w pobliżu której stał drewniany nieduży budynek, najprawdopodobniej dom przedpogrzebowy. Stele
nagrobne miały formę pionowo ustawionych płyt wykonanych z granitowych, powszechnie dostępnych,
polodowcowych kamieni. W roku 1943 z rozkazu niemieckiego amstkomisarza mężczyźni z okolicznych wsi,
w ramach prac przymusowych, rozebrali mur i porozbijali wszystkie nagrobki. Uzyskanym w ten
sposób materiałem naprawiali bruk na drodze Korycin - Jasionówka, zniszczony przez czołgi. Wbrew rozpowszechnianej od lat opinii, za okupacji niemieckiej cmentarz nie został częściowo zaorany, a jego granice zostały naruszone tylko w niewielkim stopniu. Do dnia
dzisiejszego nie zachowała się w całości żadna macewa. Obecnie na cmentarzu można znaleźć
kilkadziesiąt fragmentów potłuczonych steli.(BSz)
Macewy na korycińskim kirkucie – screen z filmu
„Korycin 1938”, źródło: https://www.youtube.com/watch?v=e8Bf8Jd95ck
Fragment mapy okolic Korycina z 1930 roku (przed
scaleniem gruntów) z zaznaczonym cmentarzem żydowskim i prowadzącą do niego drogą.
(BSz)
Cmentarz żydowski na mapie satelitarnej ARiMR z 2018 roku.(BSz)