Esperanto

Dzień Zamenhofa 1939

Zamenhof

uzupełnij jewishbialystok@gmail.com

udostępnij na FB

WESPRZYJ NASZ PROJEKT

Co roku 15 grudnia esperantyści na całym świecie wspominają Ludwika Łazarza Zamenhofa, inicjatora języka międzynarodowego. W roku 1939 obchody nie miały tak wesołego charakteru jak zazwyczaj. Szwajcarskie czasopismo Svisa Espero opublikowało w numerze 4/1939 informację o sytuacji w Polsce, której tłumaczenie podajemy poniżej.

ZNÓW DZIEŃ ZAMENHOFA!

15 grudnia, dokładnie 80 lat temu, Ludwik Łazarz Zamenhof ujrzał świat. W skromnym domu skromnego miasta, jakim jest Białystok, narodził się geniusz, który niósł i niesie błogosławieństwo całej ludzkości. Wówczas Białystok należał do rosyjskiego imperium carskiego. Po wojnie światowej stał się miastem polskim, a teraz znów jest rosyjski. Tak zmienia się los. Dom jego urodzin już nie istnieje, a o członkach jego rodziny informuje poniższy okólnik Światowego Związku Esperantystów. Wielu tragicznie umiera i umarło w tych dniach i tygodniach, ale żyje i żyć będzie dzieło naszego Mistrza. Esperantyści, pokażcie, że jesteście godni wspaniałego spadku po dr. Zamenhofie, który w postaci swojego dzieła podarował ludzkości. Unieście pochodnię naszych ideałów w obecnych, ciemnych czasach. Pozostańcie wiernymi bojownikami i nie zapominajcie o wspieraniu naszego ruchu wedle waszych możliwości.

FUNDUSZ POMOCY RODZINIE ZAMENHOFÓW.

Światowy Związek Esperantystów poprosił nas o przedrukowanie niniejszego wezwania z 5 grudnia 1939 r. (nieco je skracamy):

Informacje o oblężeniu Warszawy i jego następstwach ścisnęły serce wielu esperantystom. Wszak w tym mieście żyje rodzina Zamenhofów.

WARSZAWA, stolica polska, w której dwa lata temu zebrali się esperantyści na Kongresie Jubileuszowym, leży w ruinach. Jej porozrzucana populacja doświadcza beznadziei, cierpień cielesnych i duchowych. Czy pozostaniemy obojętni wobec wezwań o pomoc? NIE! Jeżeli poza naszymi możliwościami jest pomoc wszystkim cierpiącym, postarajmy się przynajmniej natychmiast spełnić święty obowiązek, który jesteśmy winni

RODZINIE DR. ZAMENHOFA.

Nieprawdopodobne są doniesienia na temat Rezerwatu Żydowskiego tworzonego w centralnej Polsce. Dowiedzieliśmy się, że esperantystka z południowej Francji otrzymała od rządu francuskiego pozwolenie przyjęcia u siebie panny Lidii Zamenhof. Co zatem możemy uczynić, aby ocalić pozostałych członków rodziny, którzy bez tego być może zginą? Zamierzana pomoc pochodzić może jedynie od nas, esperantystów, bez jakichkolwiek zaszczytów. Tak samo, jak pomagaliśmy esperantystom w zeszłym roku, tak ustanawiamy niniejszym

FUNDUSZ POMOCY RODZINIE ZAMENHOFÓW.

Fundusz ten ma na celu dostarczenie rodzinie Zamenhofów najbardziej podstawowych środków do życia, ewentualnie pieniędzy wedle okoliczności. Wszelkie wsparcie tego funduszu jest mile widziane. ALE SPRAWA JEST PILNA!

Zarząd Światowego Związku Esperantystów i pozostali podpisani pilnie wzywają do wzięcia udziału w tejże pomocy poprzez natychmiastowy wkład wedle możliwości. Zwracamy się do was wszystkich z następującą, serdeczną prośbą: POMÓŻCIE! Wewnętrzna idea, idea poczucia wdzięczności, na pewno nie zanikła, na przekór wszystkim wydarzeniom.

Cała pomoc będzie przekazana bez potrącenia kosztów administracyjnych, aby zapewnić maksymalnie duże środki, ale najważniejsze to: pomóżcie szybko i szczodrze!

Zarząd Światowego Związku Esperantystów: K. M. Liniger, Renaud Richez, H. H. Kürsteiner, Ch. Rosen, dyrektor: Hans Jakob.

Akceptują i wspierają: dr Edmond Privat, Ed. Stettler, Jakob Schmid (Komitet Językowy), profesor P. Bovet, Jean Borel.