Ludzie

Abraham Bernstein rok 1885 związał z Białymstokiem, gdzie był kantorem w Synagodze Chóralnej (wg. niektórych źródeł Synagoga Edat Jeszurun) - pierwszej białostockiej synagogi do której wprowadzono chór.

Kompozytor, kolekcjoner i badacz muzycznych synagogaliów i folkloru żydowskiego.

Wraz z Pinchasem Minkowskim z Odessy jest uważany za osobę która otworzyła przed kantorstwem nowe horyzonty - połączyli w śpiewie żydowską duszę z europejską formą.

Bernstein przez 30 lat od 1893 r. nadkantor Wielkiej Synagogi Wileńskiej Tohorat Kodesz. Związał się z żydowskim ruchem narodowym, będąc m.in. aktywnym członkiem wileńskiej komórki Bnej Mosze (Synowie Mojżesza) przy organizacji Chowewej Cijon (Miłośnicy Syjonu).

Był autorem trzech zbiorów modlitw i utworów religijnych oraz pracy Muzikaliszer pinkas będącej zbiorem ok. 25 żydowskich pieśni ludowych,śpiewów i tańców chasydzkich, melodii okolicznościowych(weselnych, świątecznych itp.); zapisy poszczególnych pozycji opatrzone były historyczno-etnograficzną informacją. Był również związany ze świecką kulturą żydowską i był popularyzatorem muzyki żydowskiej, autorem licznych esejów, publikowanych na łamach prasy w języku hebrajskim (m.in. w„Ha-Cefira”) i w jidysz (m.in. w „Wilner Tog” [WileńskiDzień] oraz w „Chazonim Wełt” [Świat Kantorów]. Bernstein uważany jest za teoretyka chazanatu,twórczości synagogalnej i kantorskiej, jest zaliczany do tych którzy położyli podwaliny pod współczesne kantorstwo.

Zobacz też informacje na stronie ŻIH.