Ludzie
Abraham Bernstein rok 1885 związał z
Białymstokiem, gdzie był kantorem w Synagodze Chóralnej (wg. niektórych źródeł Synagoga Edat
Jeszurun) - pierwszej białostockiej synagogi do której wprowadzono chór.
Kompozytor, kolekcjoner i badacz
muzycznych synagogaliów i folkloru żydowskiego.
Wraz z Pinchasem Minkowskim z Odessy jest uważany za osobę która otworzyła przed kantorstwem
nowe horyzonty - połączyli w śpiewie żydowską duszę z europejską formą.
Bernstein przez 30 lat od 1893 r. nadkantor
Wielkiej Synagogi Wileńskiej Tohorat Kodesz. Związał się z żydowskim ruchem narodowym, będąc m.in.
aktywnym członkiem wileńskiej komórki Bnej Mosze (Synowie Mojżesza) przy organizacji Chowewej Cijon
(Miłośnicy Syjonu).
Był autorem trzech zbiorów modlitw i utworów religijnych oraz pracy Muzikaliszer pinkas będącej zbiorem ok. 25 żydowskich pieśni ludowych,śpiewów i tańców chasydzkich, melodii okolicznościowych(weselnych, świątecznych itp.); zapisy poszczególnych pozycji opatrzone były historyczno-etnograficzną informacją. Był również związany ze świecką kulturą żydowską i był popularyzatorem muzyki żydowskiej, autorem licznych esejów, publikowanych na łamach prasy w języku hebrajskim (m.in. w„Ha-Cefira”) i w jidysz (m.in. w „Wilner Tog” [WileńskiDzień] oraz w „Chazonim Wełt” [Świat Kantorów]. Bernstein uważany jest za teoretyka chazanatu,twórczości synagogalnej i kantorskiej, jest zaliczany do tych którzy położyli podwaliny pod współczesne kantorstwo.